Şimdi ağlamak vakti dostum
Gülme! ağla ki gül dermek başkalarına kalsın.
Bırak,boşver artık nedir bu boşa nefes alışların?
Mâzi denen dehlizde sonsuz çırpınışların...
En büyük angaryamız hayat değil mi dostum?
Şimdim,geçmişten geleceğe en büyük yolculuğum
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta