Şimdi sol yanımda bir çarpıntı yaşantım
Çok ölmüş: mavide, yeşilde
Şimdi çok budanmış bir ağacım
Toprağın en mutlu mevsiminde
Şimdi alkol büyütür yokluğunu yüreğimde
Ve bir bahar ölür düşlerimin güzünde
Oysa ben hazırdım, her gülüşünde
Bir bahar için, iki güz öldürmeye
Şimdi ellerim çok büyük bir boşluk
Yarım kalmış her kadehe
Şimdi düşlerim, duyularımın en uyanık bir yerinde
Yokluğuna kap-kara bir düşünce
Şimdi çok susuzum, kandırmıyor hiçbir içki
Bilmem ki sevgi mi, nefret mi, bu ne çelişki
Şimdi sensiz herşey düşmanca herşey tiksinti
Şimdi sensizlik en çok kemiriyor beynimi
26.11.1967Serban
“Yalnızlık Gece ve Karlar” dan
Kayıt Tarihi : 22.5.2006 21:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nazmi Öner](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/05/22/simdi-89.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!