Onca yıl koştum da peşinden
Ne evet ne hayır çıktı ağzından
Yanına yaklaşamazdım ki kibrinden
Şimdi “sevdiydim! ” demez mi..
Her şeyi ile özel ve güzeldi
Kaşları hilal, gözün renği çamdı
Teni ıslanmış toprak kokardı
Şimdi “hepsi yalan bir o vardı” demez mi
Bakmaya kıymazdım işin doğrusu
Delip geçerdi renkli bakışı
İnce belindeydi saçın örgüsü
Şimdi “nerede? ” diye haber almaz mı...
Yağmur altında yolun gözlerdim
Nazar olur diye az da bakardım
Yandım kül oldum çok yalvardım
Şimdi “çocuğumun adıydı” demez mi..
Dizleri tutmaz eli titrermiş
Selvi boyu ikiye katlanmış
Avudlar çökmüş dişi dökülmüş
Şimdi “çok ahını aldım! ” demez mi...
(18.04.06)
Mustafa Coşkun KaleKayıt Tarihi : 18.4.2006 15:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!