Şimdi Şiiri - Emrullah Çelik

Geçmiş karanlık bir sandık gibi,
Her bakışta biraz daha tozlanır.
Bir çayın buharında gördüm kendimi,
Bir şarkının kalbinde yeniden doğar.
Şimdi, tam bu anda varım,
Ne eksik, ne fazla, yalnız ben.
Susarak öğrendim yaşamayı,
Kalbimin sessizliğinde yeniden.
Kendimi sevmek bencil değilmiş,
Affetmekmiş en büyük cesaret.
Yaralarımla yan yana oturdum,
Artık acı değil, şükür var içimde.
Şimdi, tam bu anda varım,
Ne eksik, ne fazla, yalnız ben.
Susarak öğrendim yaşamayı,
Kalbimin sessizliğinde yeniden.
Bir dua gibi yükseliyor içimden,
Ne söylenmiş ne de saklanmış kelimeler.
Artık kendimi seçiyorum korkmadan,
Ve her nefeste yeniden başlıyorum.
Kalbimin sessizliği bir bahar toprağı,
Her duygumdan bir filiz büyüyor.
Gözyaşım bile şifa şimdi,
Çünkü ben, artık kendim oluyorum