Şimdi Şiiri - Selahattin Koç

ŞİMDİ

Bir uçurum kenarıyım şimdi.
Adımım sonsuzluk yahut,
İlelebet sonsuz mutsuzluk...
Her şey adımıma bağlı fakat,
Kahrediyor bu yorgunluk.

Kopmaya yüz tutmuş paslı bir bam teliyim şimdi.
Titresem ağlayacak,
Beklesem çürüyeceğim şimdi.
Ürperiyorum kendimden;
Ne dokunurum ne beklerim şimdi.

Parçalanmış bir mızrabım şimdi.
Gönlün teline dokunamıyorum.
Evet, korkuyorum evet.
O eşsiz besteyi mahvetmekten.
Bir mucize olsun istiyorum..

Bir damla mürekkebi kalmış,
Çatlakları olan bir kalemim şimdi.
Başlasam bitiremeyeceğim,
Beklesem biteceğim,
Olmayan denizlere yelken açan
Hayali bir dizeyim şimdi...

Köküne zehir salan bir ağacım şimdi.
Çiçek açsam katil,
Umut verem cani...
Ne yapacağımı bilmiyorum.
Ölsem kurturalacağım şimdi...

Yaprağına ihanet eden bir gülüm şimdi.
Esirgesem dikenimi doğrulmayacak,
Saklasam özümü kokmayacak,
Her şeyden herkesten şüpheli,
Arafta kalmış bir mazlumum şimdi.

Şairini terk eden bir mısrayım şimdi.
Kalsam ağlatacak,
Gitsem acıtacak...
Zannımca gidişim iyi olacak,
Gidiyorum şimdi...

Anahtarı kayıp bir kapıyım şimdi.
Tüm misafirlere, aşklara ,savaşlara;
Neşeli çığlıklara kapalıyı şimdi.
Ve bir başımayım.
Halsiz ve telaşlıyım...

Nefesini kabul etmeyen bir ciğerim şimdi.
Zerresi belirsizlik, zerresi ölüm.
Ve hayat sillesiyken her günüm,
Faili umut ,fiili meçhul
bir hiçim şimdi...

Bir yudumluk sigarayım şimdi.
Son çekişimin sonu izmarit çöplüğü,
Ve amansızca unutuşum onu ,
Hatırlatırcasına yokluğu ,
Zamansızca bir sönüşüm şimdi...

Yağmura aşık bir mevsimim şimdi
Kabullenmeyen karı, kışı ve güneşi.
Gözbebeğime düşen damlalarla ağlayan ,
Zayıf , garip ve kederli,
Küçük bir çocuğum şimdi...

Dibine dahi gölge vermeyen bir mumum şimdi.
Kendi ışığımda kaybolan , ateşimden soğuyan,
Korumdan korkup, korkularımdan yorulan,
Gözyaşımla boğulup, gördüklerimle kör olan ;
Bir garip yolcuyum şimdi...