Şimdi Şiiri - Makbule Deren

Seni yazmak vardı şimdi.
Alabildiğine, ucuz bucaksız gökyüzü gibi,
‘Günaydın’ların beklediği geceler değildi belki
Neydi yüklemi devrik cümlelerimin derdi,
Bir ağustos sabahın da beklemekti sevmeni.
Görmek vardı şimdi.
Gözlerinde gülümseyen güneşin rengini,
Öylece dinlemek nefesini,
Dalgaların getirdiği deniz kokusu gibi
Çekip içine hissetmek vardı sensizliği…
Bir sesin duyulmadan da özlenebildiğini,
Söylemek vardı şimdi…
Sen/siz cümlelerimdeki yerini,
Mesela; beklemek güzel şey bir akşam vakti…
Ve ne uzun kelime sevmek…
Seni…
Ö(y)lesine…

M.Deren - K.Maraş – 01.08.2019