İçtim ağuları,bal niyetine.
Dönülmez yollara,dalmış ım Fadik.
Alıştım zulüm ün eziyetine.
Uğrunda dersimi,almışim Fadik.
Bakar kör olunca,kaldım arada.
Gönlümü zay ettim,aklım kirada.
Sızlıyor yüreğim, onmaz yarada.
Kendimi dağlara, salmış ım Fadik.
Zaman zincir vurdu,gün ile aya.
Hayalin resmini,düşürdüm suya.
Umutları atıp dipsiz kuyuya.
Ne ağlayıp, nede gümüşüm Fadik.
Ozanım diyorki ecel defteri.
Vebalimi bir bir,yazdıktan beri.
Dertlere yatınca,bu gönül eri.
Birde Bakmışsın ki ölmüşum Fadik.
12.09.2018 Erbaa
Duran Bükülmez
Kayıt Tarihi : 7.6.2019 14:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Duran Bükülmez](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/06/07/simdi-428.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!