Şimdi ! Şiiri - Nihal Mirdoğan

Riyâkâr neşeli, virân diyârda
Toz duman geceyi düzledim şimdi
Nedendir,hâfızam,aklım, ağyârda ?
Dünya firâkına sızladım şimdi

Acılar üreten nice depremden
Daha fazla titrer,üşür bu beden
Doğrularım,doğru ,olmadı neden ?
Kahreden kıyımı gözledim şimdi

Umudumun bîtâb yüzü âr eder
O, Nûr dağındaki direnç kâr eder
Hirâdan feyz alış lebi yâr eder
Âh !..Can içre canı hâzladım şimdi

Şehrin üzerinden geçerken bulut
Gökten pamuk pamuk başlıyor umut
Yuğsun günahları,yok olsun hudut
Dökülen rahmeti özledim şimdi

Hey ! Ne menem şey,şu yaşlar akarken
Nabız sakinleşir,âh yavaşlarken
Düşlerimden düşen sağnak başlarken
Göz çukurlarımı tuzladım şimdi

Geçit kapanmışsa kırarım dağı
Koyak tutulmuşsa açarım bağı
İnsan sellerine atarım ağı
Dalgayı efece dizledim şimdi

Derin köpüklere hayran kaldım hey !
Seyir defterinde derman buldum hey !
Sabâ yellerinden fermân aldım hey!
Kahırı dondurup,buzladım şimdi

Güneş perdesini açarken bir ân
Kalpte iman,derde dermansa zaman
Her dem, gelir derim,velâkin her ân
Günü, lügâtına sözledim şimdi

O'nun ışığıyla şimşekler çaksın
Mekânlar silinsin sâde sır aksın
Şafağın soluğu kavurup yaksın
Sol cenâhı arşda közledim şimdi

Tutuştu kâkülüm Elhamdülillâh
Ko,tüteyim,yanıp tüteyim Allah
Âşk yolunda verem canı eyvallah
Susan kâinatı izledim şimdi
...Âşkın libâsını gizledim şimdi