Şimdi Şiiri - Taner Okumuş 2

Şimdi bunca tahrik, bunca sebep bu kadar gerekçesi varken nefretin
Kalkıp her gün biraz daha seviyorum,
Ellerini özlüyorum, başka renge boyanmadan önceki naif ince parmaklı.
Gözlerini arıyorum değince dağılmayan saklanma çabası içermeyen
Sesini iple çekiyorum, meşru mesaj günleri dışındada.
Gurur erken ölen militanların gözlerinde kaldı.
Utanma sebepsiz ayrılıkların temiz geçmiş çağırma seanslarında.
Affedecek büyükler masallarda kiralık ev bulabildiler.
Yıkılan apartman enkazlarında eski odalarını aramaktan yorulup.
Şimdi bana öyle bir gerekçe sun ki,
Birdaha aranmayacak numaran silinsin ezberimden.
Ah bir vaktin olsa sana geceleri anlatsam.
Susmak nasıl ağırlaşıyor ıslak elbiseler gibi
Konuşmak nasıl zor kelimeler kendini kastıkça,
Yalnız ağaçlar alkışlıyor sessizce,
Gecelerde mor sevdalı gölgemizle dolaştıkça.
Ve hüzün,
Solgun duvarlara asılı yüzün.