Damlayı tez duyar, sele sağırdım
Kalkıp her seherde seni çağırdım
Gençliğimde kurşun gibi ağırdım
Savurup duruyor, yel beni şimdi
Mayısın birinde, köye göçerdim
Kalaylı taslardan, ayran içerdim
Sıvar paçaları, çaydan geçerdim
Vurur taştan taşa, sel beni şimdi
Her adım atışta, geçmişi andım
Bıldır suçladılar, bu yıl aklandım
Sılamı terk edip, aya saklandım
Dünyada bulamaz, el beni şimdi
Yağmur çiselerken bağa girerdim
Kumral saçlarını, dal dal örerdim
Yârin yarasına merhem sürerdim
Gördüğüne sorar, gül beni şimdi
Kara Osman Nalbant
Kayıt Tarihi : 12.12.2016 20:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kara Osman Nalbant](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/12/12/simdi-388.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!