Şimdi Şiiri - Naki Aydoğan

Şimdi

Gelecekten geliyor gibi dolaşıyorum
Sokaklarda tadıyorum bir sevda
Caddelerde coşuyorum, insan doluyorum
Değmedik bir yer uzanmadık bir dal var mı?
Yaşlanmak derdim değil, ölüm mü; yok
Yaşamışım her şeyi geziyorum her yeri
Var olamadığım, gidemediğim çok yer varsa da
Düşünmem her şeye yetiyor
Her şeyle iletişim halinde var olurum ancak
Var oluruz.
Çoğu şey karanlık, madde işte
Düşüne bildiğimiz kadar aydınlık hayatımız
Çok düşündüm şimdi artık aşkınım
Aşktan bile
Öğüt bile veremiyorum artık, vardığım yerde
Bir tebessümle her şey yerli yerinde
Çaresizliğimde var çok büyük bir çaresizlik
Geri dönemiyorum, dönmemde artık
Ama çevremdeki insanlar, toplumsal bir hesap var
Güdüyorlar her halimi, gülüyorlar halden hale
Bir kere güldüm kendi halime, utandım
Ve gülmeye çekiniyorum, sukut altından…
İnsanlardan da utanmaya başladım, utanmaz çok
Bir karakter öyle bir yerde kalmışlar ki
O yerin içine ediyorlar, etmeyen var mı? Dışarı…
Dışarıda insanları seyretmek çok hoş bana
İnsanları düşünüp onları yeniden yazıp oynamak
İnsanları insanlara izletmek, düşünmek çok büyük keyif
Hem de insanlara yaptıramadığını alıştırarak yaptırıyorsun
Adına da sanat yapmak diyoruz
Ve onlara kendilerini seçtirmekte demokrasi
Bire bir, bir arkadaş eş dost ve bir çift sevgilide her şey biter
Aşk biter.
Yeniden âşık olmak mı, mümkün mü; yeniden doğmak
Ancak yıkanırız, aşkımızı yeniden yaşamaya arınırız
Aşk bir keredir ve gerçek âşıklarda biter
Bitmeyen aşk, henüz ilanı aşk olmamıştır
Geçmişe gidiyor gibi düşünüyorum