Şimdi Şiiri - Aşık Akif Timurhan Zevraki

Yadıma düştü yarin elleri
Açıldı laleler hoş oldu şimdi
Bulandı ara..* şaştı selleri
Düştü jaleler coş oldu şimdi

Sevdikse yari, nedir karımız
Gün be gün arttı ahu zarımız
Süslü, sesli, şen nevbaharımız
Tipi, boran, kar, kış oldu şimdi

Göçtü mü ola koca kütükler
Açtı mı ola gonca küçükler
Yar koynunda yavru cücükler
Kanatlandı da kuş oldu şimdi

Bana gıdadır, zehirler gamlar
Deva kılamaz tabipler, emler
Yari sineme sardığım demler
Hep hayal, hülya, düş oldu şimdi

Güzel gürbüz idim bir delikanlı
Güler oynardım seherli tanlı
Gönül bulandı gözlerim kanlı
…

Gezinip sanki ben bir şehzade
Gam gasavetten ari azade
Beynime vurdu ver diye bade
Bin belalı, bir baş oldu şimdi

Bir gül sevdi, bu gönül güya
Koklayıp öpe, hep doya doya
Dolu bildiğim şu yalan dünya
Geldi geçti de boş oldu şimdi

Başımdan esti aşkın yelleri
Gözümden aktı azgın selleri
Akif der; gezdim gurbet elleri
Konak, bir kara taş oldu şimdi

Yar değil idi, bar idi sözüm
Yürekte yoktu ateşim közüm
Durgundu gönlüm duruydu gözüm
Bulandı, kanlı yaş oldu şimdi

Hicran hançeri bağrımı diler
Geçti de günler bitti vadeler
Nazik ellerden nefis badeler
Çekildi cana nuş oldu şimdi