*Şimdi...** Şiiri - Hülya Şimşek

Köhne yaşam kıyılarında konaklayan şu ruhumun
hiçliğinde çoğalan hüznünün mahsulüdür
yalnızlığına okuduğu şiirler...
Suskunluğuna saklı sırların anahtarı
ruhunun yedi kat altındaki zindanda
biteviye arayışların sonuçsuzluğuna mahkum şimdi
yüreğinin karanlığından görebildiği tek parıltıdır
gözlerinden dökülen mısralara akseden ayışığı

Yüzümü yansıtan bir ayna,huzurumu ürküten
bir yılan olur anında
Çocuksu bakışlarımın yitikliği,gülüşümün sahteliği
yüreğin betimleyemeyeceği bir manzara
hangi el(ler) sildi sevinçleri yüzümden?
ve hangi el(ler) ekledi bu çizgileri?
Yüzümün haritasında
gitmek istediğim hiçbir anı yok şimdi

Mutluluk...
Daha dokunmadan toprağın bağrına
savrulurken kuruyan bir gül yaprağı avuçlarımda
Mutluluk...
Doğduğu gün ölen bir bebek misali
Ebedi ağlıyor göğsümün tam ortasında
Mutluluk...
Hiçbir yolun varmadığı,zihinlerden silinmiş
bir şehrin ismi olmuş şimdi.

Efsanevi aşkların,destansı ölümlerin memleketinde
adi ilişkilerin,aç gözlü dirilişlerin koynundayım şimdi
gözleri açık körlerin yürüdüğü sokaklarda
gönlüyle gören bir âmâyım şimdi
ellerim bir kelebek kanadı gibi
dokunulduğu an öleceğim sanki...