* *** Şimdi Şiiri - Yılmaz Türkyılmaz

Mazinin şöyle bir rüzgârı esti.
Kırık, dökük hem viraneyim şimdi.
Talihim benimle selamı kesti,
Yitirmiş aklımı, divâneyim şimdi.

Zamanı tersine geri alamam,
Bıraktığım yerde seni bulamam,
Ben; benlikten çıktım, seni bilemem!
Kar yağdı başıma harabeyim şimdi.

Hayat bizim ile dalga geçerken,
Ölüm gülümseyip kucak açarken,
El âlem neşeden meyler içerken,
Ben derdime âşık mestaneyim şimdi.

Geldiğimiz yerde karlar yağıyor,
Bizden uzaklarda Güneş doğuyor,
Gözden ırak olan gönül soğuyor,
Özge bir canana dostaneyim şimdi.

Keşke bulunsaydı derdime çare,
Selam olsun beni yâd eden yâre,
TÜRKYILMAZ köleyken geç bir hayale,
Bir hemşeri ya da üstâdeyim şimdi.

21.04.2008 / ANTALYA