Tutacaktık..
Kaygısızca güneşin ışıklarını avuçlarımıza
Sonrada denize serpecektik
Pes etmeden yağmura çevirecektik
Bahara küskün çiçekleri
Adlarımızı sonsuzluğa bırakırken
Hayatın ılık sularında,
gelen fırtınaları yakmadık mı?
Sığınırken bembeyaz sevdanın limanına
Vuslat yolunda direnen arsız yangınları
Sulara yazılı düşlerle söndürdük
Yalnızlıkla süngüsüz savaştık
Silahımız yüreğimizdi
Şimdi
kırgın kaldırım taşlarını
ayak uçlarımla ezerek
yürüyorum
gözlerini işlemişken kalbimin
biz kokan çiçek ormanlarına
giderken yollarıda alıp gidiyorum sanki
sırtımda arsız ayazlar
oysa bizi her büyüyen yaprağın
reklerine örmüştüm
ayak üstü yaşanan duyguların
esiri olmadan..
2008..
Sema GüneşKayıt Tarihi : 7.2.2010 20:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sema Güneş](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/02/07/simdi-228.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!