Şimdi... Şiiri - Neşe Karakoyun

/şimdi/
Ekip biçemediklerimin gece
Hüznümün atlası tabakta
Yarım kalmış elma
Isırsam savaş
Bıraksam yara ardımda

/şimdi/
Avuçların dedim
Düşsün gamzelerin sonra
Oğlum dedin
Sevsem cehennem
Gitsem tufanı şehrin bağrımızda

/şimdi/
Dizlerine yağıyor lav
Aşkımın durağı dizlerin
Köhneliğinde dinlenirdim mahur
Öpsem yangınını hüzün
Sarsam sızından vebal

/şimdi/
Çok şey anlatıyor ses
Dileniyorum şafağa az kala
Dar sokaklarda izler senden
Rutubet kokan bodrumlarda
Adını soruyorum dilsizlere

-Belli etmezdi ama severdi
Gelemedi ama gitmezdi
Hem biter mi ömür
Eylemek gönlü hoş
Yeter mi –

/Şimdi/
Bir kadın bağıracak ter içinde
Yırtacak deli kısraklar gibi geceyi
Duydukça büyüyecek bir adam
Tüttürecek oğluna yaklaştıkça nefesini

/şimdi/
koşuyorum
Vardığım ben değil
Görüyorum baktığım o değil
Seviyorum morarmış ellerimle
bu bahar ilk değil…