Sevgiyi tâ yüreğinden vurdular,
Uçtu sevinçlerim, kaldım perişan.
Etrafımı hep cüceler sardılar,
Her biri takınmış kirden bir nişan.
Acılar, çileler, sermayem oldu,
Hüzün oluk oluk yüreğe akar.
Deryadil insanlar sarardı, soldu,
Kara sevda gibi çaresiz bakar.
Hakikate âşık olmuş yiğitler,
Şer rüzgârlarla göklere savruldu.
Gönülleri yordu devasız dertler,
Leventler umutsuz yandı kavruldu.
Kayıt Tarihi : 26.9.2008 03:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!