Orada vuruldu,
gözlerinden.
Lanetlenmiş bir gece asılı kaldı,
Dal uçlarında.
Bütün anılar suçlu, gözyaşları gibi.
Şimdi,
Ve ben hiçbir ölüye bakmadım,
Ona baktığım gibi.
Bu kaçıncı ihanet,
Mevsimin toprağa.
Daha çağlaya düşmeden badem çiçekleri,
Üşüdüler ve düştüler toprağa.
Şimdi,
Başımda baş belası güney sevdası.
Ve ben hiçbir ölüye yanmadım.
Ona yandığım gibi.
Şimdi,
Artık bu kentin sokakları çıkmaz.
Hangi köşesine gitsem ele verir beni,
Gırtlağıma düğümlenen sevgi.
Ve ben hiçbir ölüyü sevmedim,
Onu sevdiğim gibi.
Kayıt Tarihi : 20.8.2007 23:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!