Şimd-İ-lerde Şiiri - Işık Demir

ŞİMDİ

Zor olacak değil mi.
Birbirine hala yabancı olan iki kalbin,
Bunca az yaşanmışlık ve anı ile,
Daha tam kuramadıkları bir sevda da,
Soğuk savaşlara teslim olmamaları
Zor olacak.

Bir kelimemle
Sana dünyaları anlatmak isterdim.
Senin tek bir mimiğin ile,
Koca bir kitaptan daha çoğunu anlamak istediğim gibi...
Fakat dedim ya.
Genç bedenlerimizde öyle yaşlı kalıyor ki umutlarımız,
Ne sen ne de ben oynayamıyoruz aptalı.
Kandırmacalar için çok geç yaştayız.

İlişkimiz sezgimize emanet.
Birbirimizi sevdiğimizi,
Seveceğimizi,
Ve sevmenin bize iyi geleceğini,
Kimi zaman en büyük puntolarla yazıyor,
Kimi zaman bir dua gibi tek kişilik tekrarlarla
Kazıyoruz
Hayatımızın ve zihnimizin bakir kalan kırsallarına.

Ama korku bir sırtlan gibi peşimizde.
Çünkü bir yanılgıysak,
Bu aşkta diğer yanılgılarımızın rafına yerleştirilecekse,
Az kalan kırsal topraklarımız
Bir kez daha ziyan olacaksa,
Geriye ne kalacak bizden?
Masumiyet ve iyi niyet
Hangi aşka erteleyecek hak ettiği zaferi?

İnançlarımızı sorgulama zamanı.
Saatimiz bize bir şeyler hatırlatıyor.
Yeni doğan bir bebek gibiyiz daha.
Doyurulmaya, ağladığında koşulmaya,
Ve nedeni ilk başta anlaşılmasa da ağlayışımızın,
Sabırla
“neyin var bebeğim” denilmeye muhtacız.

Kararlarımızı sorgulama zamanı.
Heybemizde azıcık anı,
Azıcık yaşanmışlık varken,
Yollar böyle uzak,
Katığımız bu kadar az, kalbimizse bir o kadar açken,
İstiyor muyuz yinede birbirimizi?

İLERDE

Şimdi dışarı çıkacağım.
Ağzımda tadınla.
Yaşanılması gereken anlamsız gündeliğe döneceğim birazdan.
Ama önce
Yanaklarıma ve dudaklarıma biraz sen süreceğim.
Sevda kırmızısı yani.
Ve yakama aşkını iliştirmeyi unutmayacağım.
Seni istediğimi
Sana ve dünyaya böyle anlatacağım

(Şimdi sende dışarıdaymışsın
Acaba sen yanına ne aldın?
Beni ne kadar istediğini,
Acaba sen nasıl anlatacaksın?)

(Işıl Demirdelen)