'Dokunulmazlıkların kaldırılması' isteniyordu..
Bir pankarttaki sloganda,
Herkes hep birlikte haykırırken;
Birden üstüme alınmıştım bu sözü,
Gözüpek yalnızlığıma inat..
'Dokunulmaz'lığını yaşıyorum...
ve ben de protestolara katılıyorum.
Seni görememenin,
Sana dokunamamanın çığlıklarını yükseltiyordum
Yüreğimin dehlizlerinde...
Seni protesto ediyordum, ama sen bunu bilmiyordun...
Oysa ki ben sana dokunmadan duramazdım ki...
Ellerim ellerinde,
Sarılırdım vücuduna umarsızca,
Gözlerim gözlerine dokunurdu..
Işıl ışıl..
Ellerin demişken,
Ellerini ellerim mi zannetip sıkı sıkı bağlanırdım, bilmiyorum.
Belki de senin elin, benim elimdi, senin saçların benim..
Ama insan hiç kendi saç kokusunu
Bu kadar özleyebilir miydi? ...
İstanbul 2006
Emrah CeylanKayıt Tarihi : 12.7.2007 21:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emrah Ceylan](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/07/12/simbiotik-istenc.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!