ölüyor zaman sensizlikte
ağlıyor sözcükler
kanıyor ruhum ılık ılık
sönüyor emellerim tek tek
can çekişiyor yıllar avuçlarımda
ölüyor zaman sensizlikte...
hüzün
bir başka iklimdir ayrılığın doğasında
başkaldıramaz istese de tarifsiz acılara
biçaredir
sarı-turuncu dökülen sevda yapraklarına
öyle tutulur ki
rüzgar,
dağıtır bakışlarının öksüz sitemini
özlem
kondurur yüreğine kahreden busesini
solumaksa çare
sevdanın ölümsüz nefesini
gözlerimde akan
iki damla mutluluksun....
yediğim ekmek
içtiğim su,deliksiz uykumsun...
genahım,sevabım
dünüm,bugünüm,umudumsun...
avuçlarımda tutmaya çalıştığım
günışığı isteyen umutlarımdı
oysa...
özlem çoktan almış götürmüş
yalnız bırakmış yalnızlığımı...
neden kanıyor avuçlarım
ne dün
ne bugün
ne de yarın
hiç bu kadar yüceltilmedim ben
hiç bu kadar önemli olmadım
hiç bu kadar derin yaşamadım
çöller yalandır susuzluğumda
yağmurlar yetersiz.....
sevdan busedir dudaklarımda
sözcükler gereksiz...
seni seviyorum diyemiyorum
bu sevgiden öte bişey...
bir sen varsın
beni aradığım...
bir sen varsın
beni özlediğim...
bir sen varsın
beni düşlediğim...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!