Simav, Seni özlüyorum

Gurbetin almanyası bugün yine soğuk
Hava esiyor fırtına gibi
Cama vuran yağmurların sesi
Akıyor kalbimden, sesim boğuk.

Üşüyorum derinden, beynim üşüyor
Olsa da bir tasım içsem diyorum
Simavın tarhanasından bir yudum
Ellerim tahta kaşıkları özlüyor.

Özlüyorum akşam öten çekirgeleri
Balkonda yediğim Simavın Kestanesini
Yatsı ezanını okuyan mübarek sesi
Özlüyorum 101 evlerin mahallesini.

Yazın sıcağında üşüdüğüm yaylalarında
Ihlamurun keskin suyundan içsem
Bozuk yollarında düşe kalka yürüsem
Mücevher yatar Dağardı’nın altında.

Almanya’da güneş yine batıyor
Ve ben sana biraz daha yaklaşıyorum
Bir gün olacağım sende Simav’ım, biliyorum
Naaşımı senin toprağın bekliyor.

01.03.2008 / Hückelhoven
Mehmet Kemal Akbaş