Kimliğin
Yeşil yapraklarında saklı durur
Sardunyanın
Yeşil ne hatırlatır
Unutmak mümkün mü
Ya deli kırmızısı çiçeğinin
Karşımda durur bedenin
Deli olmam işten değil.
Artık hiç şüphem yok
Marazlı bir aşk bu
Alabildiğine şizofren
Olabildiğince vahim.
Ayakta tutmayacak beni
İmkansız
Süründürecek yerlerde
Diz üstü
Belki de yüzükoyun.
Kim çoğaltıyor bu sevgiyi
Sen mi
Şımarma, şımarığım
Çoğaltan sen değil benim.
Kasırgana kapılıp sürüklenirken
Sevdanı ve seni çoğaltmaktayım
Üstelik kendimi eritirken.
Bir gülüşün için bin köy yaktım
Okyanuslardan su aktardım
Bütün yangınlara,
Siyah kederlerden geçtim,
Şımarma, şımarığım
Seni ve sevgini çoğaltan benim.
Ah bu sardunya
Bu yeşili
Bu deli kırmızısı yok mu
Seni unutturmayan
Lâf aramızda işime geliyor
Unutmak istemiyorum ki.
Yağmur yüklüyor yine bulutlar
Ben her haziran
Krizlere girerim bilesin
Depreşir içim
Çılgın at koşuları başlar
Bahardan artan
Ah şu seni hatırlatan
Sardunya
Su istemese
Çoktan koşup geleceğim
Bulunduğun yerlere..
2007-Haziran-Ankara
Kayıt Tarihi : 13.7.2007 20:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
