Şımarma Şiiri - Yusuf Işık 3

ŞIMARMA

çocuktum
yaşam keyfinden habersizdim
kahkahaların yükseldiği kondular
ıraktan da öte yerdeydiler
duyduğumdaysa içlenir
sızım sızım sızlardı yüreciğim
nasıl olduğunu bilmeden
şımartılmak
gülmek
hem de katıla katıla gülmek isterdim
öyle derlerdi
akşam sopasına razılıkla
gizli gizli oyun oynadığım çocuklar
oysa gün bitince
omzumdaki yükün ağırlığı
herşeyi unutturur
dalardım rüyalara
şimdi büyüdüm
bu kez
geçmişin acısını çıkartırcasına
kanatır gibi derin derin
aşkla,sevdayla
şımartılmak istedim
öylesine açtım ki
doymaktı tek dileğim
bir gonca gülle
bir tatlı tebessümle
olmadı
sesinde buğusu tüten
demli bir çayın çağrısını beklerken
can çekişen düşlere daldım
bahar gibi
yarına da yetişemedim..21.3.2012