Yeşil en şımarık halinde
Gözlere gönüllere huzur.
Çiçekler alabildiğince renkli,
Böcekler en mesut gününde.
Ne çabuk unuttular hazan mevsimini
Nasıl da kibirlendi birden bire
Çiçekleri başına taç yapan ağaçlar.
Daha güzün rüzgarla birlikte
Secdeye kapanırken
Ve rüzgara boyun eğerken
Gururla açmış dallarını
Tüm misafirperverliğiyle
Kuşlara ev sahibi edasında.
Konuk olacaklar dallarda
Damarlarından suyu
Çekilinceye kadar ağaçların.
Ölüm fermanı yazılınca yaprakların
Terkedip gidecekler.
Kayıt Tarihi : 30.12.2007 00:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehtap Keklik](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/12/30/simarik-bahar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!