Özleminle yanarken ben,
Sandalyen de sallanıp hafiften sağa sola,
Her bir hareketiyle nabız ölçüyor şımarık yanakların.
Bir yandan da tam çıkarken kapıdan,
Bir biri ardına öpücükler fırlatıyor
Hiç durmadan büklüm büklüm kıvırdığın saçların.
Masanın bir ucunda ben bir ucunda sen
Bir ucundan taaa diğer ucuna haber gönderirsin.
Ardından burnun bir karış havada
Önümden salına salına,
Hiç bir şey olmamış gibi yürür gidersin.
Daha fazla duramam haykırırım yalnızlığıma,
Allah aşkına söyle bana sen ne biçim güzelsin ?
Edirne-1976
Mustafa ÇetinkayaKayıt Tarihi : 30.3.2019 22:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!