direği kibrit çöpünden yapılı hangi mumdan kayık
ateş denizini geçebilmiş ki...? geçebilelim biz...!
aklımızın kısalığından değil
saçımızın uzunluğundayken dost sesine hasretimiz
bir nebze gönülde neşe misali
hor görmeyin ne olur
nazımızı çekebilene şımardı diye ellerimiz
bırakında
kırk yıllık hatırı olan kahvenin telvesinde
bır kerelik fallansın yüreğimiz
sıra satmaca / köşe kapmaca derken
çifte standartların gölgesinde sürerken nöbetlerimiz
asıl kandırdığımız karşımızda ki değil
sadece kendimiz.
hep yabana ele gitmez mi adettendir
en fazla hak edenden esirgediklerimiz.
cimriyle cömertin harcı aynı ölçekte
zamansızlığımıza nispet diye koparken saniyelerimiz
yabancılaşıp gidiyoruz işte.....
bir düşün istersen................. kimiz biz?
yakınları ırak tutup dışlama da üstümüze yok
uzakları yakın edip şımarık eyleyenlerdeniz.
yorganı yakmada pireye kızmanın bahanesi çok
yaraya tuz basmayanı nankör belleyenlerdeniz
Kayıt Tarihi : 8.2.2008 23:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sitem dosta edilir... düşmana değil
ELİ BİLMEM.. SAHİ SEN NASIL BULUYORSUN ŞİİRİN???? KUTLARIM EMEĞİNİ ELİNE SAĞLIK ..
YÜREĞİNİ ÜŞÜTME DOST ESEN KAL SAYGILARIMLA..10*****************P yıldızlı on yani
Tebrikler :)
Biz mumdan kayıkları , kibrit çöpü direkleri ile ateş denizine gönderirken kendimizin de bu kayığın içinde olduğunu unutanlarız ... Ne geliyorsa da başımıza ....
Güzeldi sn. Özdemirtaş ..., kutluyorum .
TÜM YORUMLAR (3)