Şımarık Şiiri - Hasan Ceylan

Ekmek kavgası
Yaşam savaşı…
Pet-şhop da..
Uzun bir süre yol aldı
Yol arkadaşım,hayat arkadaşım…
Bizede kaldı mirası…Şımarık
Bir kafes aldık
Yemini,suyunu eksik etmedik….hiç
Bizden biri olmuştu adeta..
Olmayan..
Yaşam kosşulları gereğide istemediğimiz..
Üşümeyesi diye
Sobamızı bile yakardık gün boyu..
Biz ona,o bize …etle tırnak olmuştuk adeta…
Evin içinde özgürde bırakıyorduk…
Bir ıslıkla
Kah omzumda,kah kolumda…
Zincir,demir parmaklık yoktu belki ama..
Pencereden uzak tutardık…
Bunca alışmışlığına rağmen..
4 yıl sonuydu yanılmıyorsam
Emaneti bize yavrusunu bırakarak
Dalgınlığımız sonucu
Gökyüzünün maviliklerine
Hangi çılgın bana zincir vuracakmış diye
Başkaldırarak
Kanat çırptı..uzaklaştı
Bir yaz günü kuş cıvıltıları ve arayışlarım
Aklımda…Dün gibi…
Şımarık…Şımarık kanat çırptı…özgürlüğe,özgürlüğüne…