Şımarığım Şiiri - Tahmine Yıldırım

Onu bulduğumda bedeni soğumuştu
o kışın soğuğunda o minicik bedeni çok üşümüştü
sıcak eve getirip banyo yaptırdığımda şekli değişmişti
hiç uyanmadan sobanın önünde saatlerce uyumuştu
uyandığında da 250 ml sulu sütü soluksuz içmişti
gözlerindeki o bakış artık çok ama çok değişmişti
geceleri onu koynumuzda yatırarak büyütmüştük
zamanla 3 yavru sahibi olmuştu
ve inanılmaz şevkatli bir anne olmuştu
çok şımarık bir şey olduğu dan da
başınada gelmedik kalmadı çeşitli ameliyatlar. vs.
yavrulardan en güzeli 6 aylıkken trafik kazasında
kurtaramadık hayatını kaybetti.
ondan çok kısa zaman sonra ikinci bir gün giti
ve gidiş o gidiş bir daha hiç haber yok
üçüncüsü halen daha hayatta ve yanımızda bunada şükür
şımarığımda bu arada 5 yaşına geldi
ve eski şımarıklığı kalmadı olgunlaştı
artık ses tonumdan kızıyormuyum seviyormuyum anlıyor
anlayıp ona göre ne yapacağını biliyor
işte şımarığımın hayatından ufakta olsa bir kesit....Şımarık(kedim)

Nisan 2005