Şimal Yıldızı Şiiri - Kenan Taşkın

Vakit
Canım kızım bir öğlen yemeğinde kanını içmektir gençlerin
Ankaranın upuzun asfalt kaldırımlarında
Yerde yatan gencin daha kurumamış kınası elinde
Şimalim vurulan sensin, senin yüreğin

Vakit
Bir yıldızlı akşamdır kızım
Memet önce çocuğunun karnını doyurur
Sonra yaban ekmekle kendini
Ve karısı ıstmadan kıvranıp seni doğurur

Vakit
Şimalimin annesinin gülüşüdür
Ellerin pas kokar, pasın yanlızlık
Dünyada satılan tüm simitleri ben satarımm
Hatta bu küflü ankara sabahının kızarmış ekmeğinide
Bu paslı sendada büyüyen sensin kızım

Vakit
Şimalimin annesinin doğum sancısıdır
Ankaranın bulutsuz bir ayyaş günü
Sarımsak kokan sarhoşlar bam telinden
Tutuyorlar hayatı
Sen doğuyorsun kızım
Zifir kokan şişelerde

Vakit
Bir papatya kokusudur kızım
Senin kalbinde büyür prematüre bebekler
Ve açlık ucu kaplı kitap
Ankaranın göbeğinde
Beyaz işçi sepetlerinde doğan sensin kızım

Vakit
Bit tohum atmaktır kızım toprağa
Ve mantar şapakasına benzer
çöp tenekesinin kapağı
Ve içinde 6 yaşlarında bir çoçuk
Siyah gözlerini senden almış isminide

Vakit
Şimalimin ilk bakışıdır hayata
Sarı kadın sarı çoçuk doğurur
Kürt kızının pulludur eteği ve gözleri karadır
Süt içmez üç gün ve karnındadır rıskı
Sensin kızım karlı yollarda dere kenarında doğan çoçuk

Vakit
Kara madendir kızım
İşçisi babandır bu mineralin
Evde ağlayıp bekleyen sen
Ve tavşan ürkekliğinde annen açar kapıyı saat dörtte
Seni doğurur yerin binlerce metre altında

Vakit
Canım kızım şimalim deprem sabahıdır
Bir ayakkabı boyacısının süpürmesidir
Ankarayı
Gökyüzünün en derin yerinde
Bulutların içinde
Kalbinin durmasıdır annenin
Ve senin bir park kenarında göbeğin kesilmiştir kızım

O
Pembe şireli evde
O
Bacası kırık
O
Ekmeği dert
O
Açlık içinde
Sen doğdun ve dünyanın bütün bebekleri sevindi doğumuna
Annende, bende! ! !