Şimal Yıldızı Şiiri - Ayşe Uçar

hatırası bile yok geçmişin ayak izinde
bir zamanlar ruhumda taşıdığım
içime sığdıramadığım o sevincin özü
hani nerede ışıldayan aramızdaki
o gümüş bağ o saten örtü
kalplerimizi
efsunlayan

dilimin ucunda
pelesenk herkesten sakladığım adın
her gece lavlar ortasında harlandığım
karanfil kokularına yatırdığım hayalin
nerede o güzel gözlerin nerede

neredesin kim bilir

yüzün hangi güneşin tepesinden doğar
tenin hangi ayın şafağından yansır mehtaba
kalemin kimin için şiirler yazar
kimin için türküler söyler
o alımlı dilin

hangi leylanın
kalbinde taht kurar kimin gözlerinde
okunur aşkın

artık uzak bir denizin şimal yıldızısın
seni düşlemek soğuk buzlu gecelerde
içi titreten ruhu ürperten çekilmez
bir eza gibi

tükenmiş bir sevdanın kuruyan kanını
taşıyor kalbim hevesi kaçmış olduracak
hiçbir çabası
yokken

ölü bir aşkın
kitabını hatmediyor zor günler
kanatları kopmuş bir kumrunun çöl ortasında
vaha araması gibi artık sessiz sensiz
yangın ve susuzluğum

bir damla suyun yoksunluğu ölüm getirir gibi
çaresiz apaçık kesin

seni ve kendimi
o öpmeye doyamadığın gözlerimle öldürüyorum
gözkapaklarımda tonlarca barut onlarca kurşun

.........

2503202523:48