Silüetler Şiiri - Mesut Yüksel

Soğuk bir kasım sabahında.
Paltosunu giymiş insanlar.
Yağmur ıslatıyor şehrin kaldırımlarını.
Islandıkça berraklaşıyor yollar.

Su birikintisinde insan silüetleri.
Titreşen, belli belirsiz imgeler.
Empresyonist bir ressamın izleri.
Sanki az önce buralardan geçmiş.

Çizmiş tuvaline sonbaharı.
Renkler soluk ve buğulu.
Mevsimsel bir ruh hali yansımış.
Gri mevsimin ayak izleri kalmış.

Bu zamanlarda karanlık bir düş.
Duman ve soluklardaki buğu karışmış.
Ağaçların çıplaklığıyla üşüyor kuşlar.
Soğuk yağmur taneleri titretiyor sokak köpeklerini.

Çöplerden rızık peşinde her biri.
Kasımın rengi başka olur.
Bir hüzün çöker tabiata, insana.
Renkler canlı değildir ve umutlar da kurşuni.

Kim bilir bu kaçıncı kasım hüzünleri.
Kim bilir bu kaçıncı gazap üzümleri.