Silüetin Işığı Şiiri - Murat Kaya 8

Silik bir yıldızın ışığına âşık oldum,
Çünkü parlak olanlar gözümü alırdı,
Ben ise görmek değil, hissetmek isterdim:
Karanlıkta bile varlığını sürdüren o ince titremeyi.

O yıldız benim için değildi belki,
Ama ben, onun için kendi göğümü yırtarak,
Ona ait yeni bir evren kurdum,
Zamansız, sahipsiz ve ondan habersiz.

Kurduğum düşte,
Sessizlik yankılandı en yüksek çığlık gibi,
Zaman geri çekildi, saatler küle döndü,
Adını hiç anlamadığım bir duaya dönüştü kalbim.

Her nefeste biraz daha unuttum kendimi,
Bir yabancının hayalini taşır gibi yürüdüm,
Ayak izlerim bile bana küs kaldı;
Çünkü ona giden hiçbir yol yoktu aslında...