Bir gölgeye aşıksın sen,
Bir görüntü,bir silüete....
Kalbin yaşanmamış bir aşka ağlıyor.
Gözlerindeki öfke hiç başlamamış bir savaşın yenilgisinden.
Ruhunu saran ateş varolmayan bir aşkın bedeli...
Titrer bedenin gecenin soğuk kucağında,
Çocukluk bu gözyaşları,bu dökülen gözlerinden.
Sen bir hayale aşıksın,
Sevmekten uzak bir düşe.
Boşluğunu dolduramaz,rüyanın nefesi,ruhunun...
Unuttukça hatırlanır her defasında..
Bir özlem bu duyduğun bir yansımaya dair.
Buna aşk mı dersin?
Yüreğindeki bilinmezliğe.
Çocukluk bu dökülen gözyaşları.
Dönmez geriye hiç gelmemiş bir sevgili.
Ardından dağılan düşler sana aittir..
Ve umutlar da senin.
Ona ise kendi hayatını yaratmak kalır.
Sen bir hayale tutkunken,
O gerçeği kucaklar her gece.
Sen ağlarsın...bir gece yarısı.
Onun gözlerinde aşkın pırıltısı,
Sevdiği kadına birkaç söz dilinde....
Gülümser her yeni güne eskisinden fazla.
Sen,
Gözlerinde biriktirdiğin bir avuç umutsuzluk.
Durmaksızın dönen hayata kızgın...
Yeni güne ağlarsın,
Aklında gezer hep,
O beni hiç sevmeyecek,
Hiç sevemez diye...
Kayıt Tarihi : 14.10.2000 15:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!