Silüet Şiiri - Seyfettin Bilal Özlük

Yürüyorum boş sokakta
Hafif rüzgarla yağmur, ıslak saçıma düşüyor
Aklımda sen varsın
Üşüyorum...

Sendeliyorum ayağıma takılan taşla
Yalpalıyorum tekrar yürüyorum
Gitmeliyim uzaklara
Ürperiyorum...

Az kaldı geliyorum evime
Yürüyorum hala sokakta
Kol kola iki sevgili görüyorum
Düşlüyorum...

Geldim kapıya arıyorum anahtarı bulamıyorum
Anahtar elimdeymiş boşuna ceplerimi karıştırıyorum
Bir kedi miyavlıyor
Gülümsüyorum...

Aldım duşumu uzandım yatağıma
Pencereden ışık yansıyor
Duvarda sanki senin silüetin yansıyor
Seyrediyorum...

Boş yatağımda yine yalnızım
Üşümüyorum, ürpermiyorum
Seni düşlüyorum ve gülümsüyorum
Çünki SENİ SEVİYORUM...