Silüet Şiiri - Emre Yazıcı

Hazmedemiyorum sevgili,
Nasıl bu kadar rahat olabiliyorsun.

Bana sırt çevirip gittiğinde,
Mazide kalanlar,
Hiç mi gözünün önünden geçmedi?

Eceli gelmeden öldürdün bu aşkı.
Oysa ki yaşanacak, daha ne güzel günler olacaktı.
Aşk şarkılarımız yetim kaldı şimdi.

Seni aklımdan bir anda çıkartmam imkansız,
Bu yüzden eskisi gibi, kadıköy sokaklarında da takılmam artık!
Çünkü silüetin her köşe başında,
Gözüme vurulan mühür gibi acı çektirir bana

Haldun Taner önünde durmakta,
Kalbime yapılan bir işkence olur.
Sevgililerin buluşma noktası biliyorsun!

Seninle ilk orada buluşmuştuk,
Beş ya da on dakika geç kalmıştım,
Ama yine de gelmiştim.

Gidişinden sonra seni orada çok bekledim,
Çok sevdiğin sarı laleleride unutmadım merak etme!
Ama gelmedin.

Sensizliğe kendimi alıştırmaya çalışsam da,
Hiç te kolay olmuyor,
Kadıköy bile eskisi gibi güzel gözükmüyor gözüme.

Aşka ilk göz kırptıgımız Beşiktaş iskelesi,
Eski masumiyetinden uzak,
Nasıl da sert esiyor akşam rüzgarı;
Sen varken üşümüyordum oysa ki orada.

Kolay olmuyor sevgili,
Karşımda bir ben daha var,
Ve beni anlayan ruh ikizimi buldum derken,
Yanılmışım!
Çünkü sen beni öldürüp bedenimi terkettin.

Şimdi zor oluyor o sokaklarda sensiz yürümek,
Gelmeyeceğini bile bile,
Geçenlerde seni orada yine bekledim,
Her zaman ki gibi saat 19:30 da oradaydım.
Ama yine yoktun!

Ben en fazla beş, ya da on dakika geç kalırdım sevgili,
Ama yine de gelirdim.
Sen neredesin?