Siluet Şiiri - Gürbüz Öztürk

nasıl geleyim oralara
ne sen eski sensin
ne ben eski benim
a benim menekşe kokulu
yeşil çimen kokulu köyüm
adımlarını sayan bir şairi
nefes almada zorlanan
büyük acılar çeken bir adamı
senin bünyen taşır mı
kimyan bozulmaz mı
sen çünkü alışıksın
yüzü gülen
elma yanaklı sağlıklı çocuklara
ve sağlam,güçlü,dayanıklı
kaslara sahip olan işçilere
benim gibi silik
adı var kendi yok
bir adam seni üzmez mi
a benim güzel köyüm
diyorum bir gece vakti geleyim
senin uykuda olduğun bir anda
kimseye görünmeden
kimseye çaktırmadan
dolaşayım toz yüklü
bahar kokan
yeşil kokan sokaklarında
ciğerlerime doldurayım
doldurabildiğim kadar
seni köyüm
sonra bir siluet gibi
gün aydınlanmadan
sabah ezanı okunmadan
üzerimde çiğden sırılsıklam
olmuş ince gömleğimle
kanatları olan bir kırat'a binip
geleyim yine acılar şehrine