Silsile Şiiri - Müslim Avcıoğlu

Hayat çok uzun sanki,
Küslük bir meslek olmuş.
Anasından sıkılan,
Babalarına kızan,
En kolay yolu seçmiş
Küslük meslek seçilmiş.

Bu çağın hastalığı,
Ana babadan kaçmak,
Aileler dağılmış
Geçinmek, görüşmemek.

Para ilahlaştırılmış,
Sevgi satılık mal olmuş.
Ana babayı sevmek
Paraya endekslenmiş.
Ana babaya bakmak
Zenginliğine kalmış.
Parası olmayanın
Evlat evinden kaçmış.

Baba para isterse
Evde huzuru kaçmış
Para vermemek için
Küslük meslek edinmiş.

En iyi geçim şimdi,
Ana babayı itmek
Onları yok sayarak
Hayatını geçirmek.

Yaşlı, hastalanacak,
İhtiyacı olacak
Yardımlar gerekecek
Evlat küslüğü seçmiş

Elbette gelmeyecek
Dertleri bilmeyecek
Bahanesi hazırdır.
Anne babayla küstür.

Hayatı anlamak zor
Yalnızlığı seçtiniz
Sanki gençlik hep durur
Zaman öyle bir vurur.

Yıllar hızla geçecek
Evlat baba olacak.

Dermanın kesilince
El ayak çekilince
Çoluk çocuk gidince
Tek başına kalınca
Arayan soran olmaz
Gözlerde yaşlar kalmaz
Kulak zil sesi bekler
Gözler yolları gözler.

Ama gelenler olmaz.
Neden gelmez, sordun mu?
Geçmişe bir kafa yor.
Ne etmişsen atana
O gelmiştir karşına.

Anaya hiç kızılmaz
Babaya hiç küsülmez.

Onlar yolu gözlerken
Gülmüşsün eğlenmişsin
Eş, çocuğun uğruna
Onları terk etmişsin.
Üç beş adım öteden
Aylarca gelmemişsin.
Ananın göz yaşını
Hiçbir gün dindirmedin.
Babanın ahlarından
Bir ders çıkarmamışsın.

Bu ahlar sıra ile,
Devam eder silsile,
Babandan devralmışsın,
Evladına yadigar.
Dünya durdukça sürer
Beddua devam eder.
Olamazsın bahtiyar….

Gaziantep 12/03/2004-03/06/2004