Silopi Yalnızlığı – 2 Şiiri - Volkan Kaz

Geceleri uzun.
Hüzünleniyorsun cırcır böceklerini eşliğinde,
Ama hüzün karşı koyamıyor hiçbir şeye,
Üzüntülerinin doruğunda gece en karanlıkta,
Birşeyler bekliyorsun,
İçini ısıtacak yüreğini yakacak,
Oysa istenilen, oysa sevilen,
Seninle değildir o gece.

Sen sadece kendine ağlıyorsun,
Hüzüne ortam olmayı beklediğin o nadir, o gecenin körü, o sessizlikte
O iki gözü beklerken
O iki göz
Başka yere bakmakta.
Sen ise hep aynı yere, aynı karanlıkta,
Aynı ışıkta ölmektesin.

Şiir olduğunda o gecenin köründe.
O gözleri bulamadığın o gecenin köründe,
Vursan gitsen kendini haberi olmaz kimsenin,
Ölsende canına değmez kimsenin.

O gecelerde yaşamışlığım var,
O gözleri görmüşlüğüm.
O karanlıklardan zorla geçmişliğim var.
Ama yıllar gecsede,
Yürekte ateş,
Gözümde döktüğüm yaşım var.

Silopi’nin sıcaklığı geliyor aklıma,
Gecelerinin uzunluğu.
Sevdayı çekmenin bir o kadar zorluğu.

03 Ocak 2009 - Bingöl