Silmek Zorundayım Şiiri - Muharrem Üzümlü

Silmek zorundayım.

Kem söz deme aşkım bana,iyi değilim.
Stem etme güzelim bana zamanı değil.
Değme yarim değme,yaram çok derin.
Sorma gülüm sorma,denecek gibi değil.
Kırıldı kalbim,yoruldu gönlüm benim.
Bu gün efkarlıyım ben ya,çok efkarlı!

Bu gönül sana teslim oldu olmadı mı?
Bildin mi değerini bildin mi kıymetini?
Dalga geçme sen yarim benimle ne olur.
Senin gönül yaran bundan da ağır olur.
Kırıldı kalbim,yoruldu gönlüm benim.
Bu gün tasalıyım ben dost,çok tasalı!

Kurşun yarası bile gülüm elbet iyileşir
Dil yarası ise güzelim her gün depreşir.
Gönül yarası ancak öldüğünde iyileşir.
Kalbimin yarası ise, ölünceye depreşir.
Kırıldı kalbim,yoruldu gönlüm benim.
Bu gün dertliyim ben dost,çok dertli!

Seven gönül be dost,hiç böyle mi yapar?
Dertler içinde böyle bırakıp mı kaçar?
İnsan sevgilisine hiç, böyle mi yanar?
Dost dediğin dostuna,biçare mi koyar?
Kırıldı kalbim,yoruldu gönlüm benim.
Bu gün çaresizim ben dost,çok çaresiz!

Kötü söz söyleyip durma artık bana.
Bundan sonra,sevme ne olur bir daha.
Arama sorma artık,yaralarımı kanatma.
Meşgule aldım senin sevgini son defa.
Kırıldı kalbim,yoruldu gönlüm benim.
Silmek zorundayım artık silmek zorunda!

Fethiye-10/08/2007
Muharrem ÜZÜMLÜ
İlköğretim Müfettişi