Görününce sokağın başında,
Sıkıca örttüm balkonun kapısını,
Sesi girmesin içeri diye…
Geçerken hep bakar, bilirim…
Perdeleri çabucak örttüm,
Görürsem dayanamam, bilmesin diye…
“Sensiz ben ölürüm” derdim,
Utanıp ışığı kapattım hemen,
Onsuz da yaşadığımı görmesin diye…
“Başkası olmayacak” demiştim ona.
Şimdi yerlere bakarak yürüyorum,
İçime başkası düşmesin diye…
Biliyorum, elbet arayacak…
Silmedim numarasını,
Arayınca, ekranda yine “Nefesim” çıksın diye…
Kayıt Tarihi : 11.10.2016 22:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Alp Arslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/10/11/silmedim-numarasini.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!