gecenin karanlığı üstüme çöktü
korkuyor kalbim sensizlikten
ürküyor yüreğim sessizlikten
bir bardak su titreyen ellerimde
yutkunuyorum yutamıyorum....
duvarın dibine çöküp düşünüyor
ve hala seni istiyor yüreğim
kapını arkasındasın biliyorum
o kapı bir gün çalacak
ve sen kollarıma koşup
sarılacaksın bir daha bırakmayacak gibi....
bense kinimi kalbime gömüp
ağlayacağım kırgın bakışlarla
SİLME GÖZYAŞLARIMI! ..
ağlıyorum ama unutma:
her gözyaşını ayrılık sanma
ben sevinçten ağlıyorum bebeğim...
Kayıt Tarihi : 21.4.2007 09:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!