Silkin Şiiri - Şenol Özcan

..silik bır yasamı emanet edıp dınazorlar cagına
dudaklarında neselı ıslıklarla,yenıden cıkmalısın sokaga

kusların kanat aynasında tara saclarını
ve hoyrat akan rüzgara daldırıp avuclarını
yıka küf kokan miskin yüzünü
irkil ısıgıyla günesın
selam ver aydınlıga
mesela;
göz kırpıp bır cocuga,
gülüsünden al bıraz
sonra,
bir askın kapısını cal
gece kondu evlerınden
yada,çal askı sorgusuz
nazım'ın dizelerınden

bırak bıcagını,sılahını ve silik yasamını
arın bütün zırhlarından
tenekeden bır yasam degıl
terket metallerın karanlıgını
pas degil umut kokmalısın biraz.

Zorludur kış ayları
en güzeli bahara gebe oluşudur
kuşların sesidir,baharın çiçekleri
parklar bahçeler ve ırmakların gümbürtüsü
bütün bunlar karlı bir yüreğin ardında
yılmazın umudundadır.
yılmaz umutlum...