Durup dururken birden bakışlarım anlamsızlaşır
Ve sen sitemkâr oluverirsin
Konuşmaya çalışırım sen kafanı çevirip dolanırsın
Gözlerim yorulur gözlerini aramaktan
Yüreğim kırılır derdimi anlatamamaktan
Dilim susuyor yorgun konuşmaktan
Geveze bildin beni bir ömür ağlamaktan
Sen hak etmediklerini sahip olduğun için şükürsüz ken
Ben artık dualarıma seni dâhil etmekten yorgun düşerken
Siliyorum duygularımı kalpten
Duymak istemediklerini duymayacaksın benden
Vermen gerekenleri istemiyorum artık senden
Kapıyı çarpıp çıkışların artık o kadar da canımı yakmayacak
Çünkü artık kulaklarım işitmiyor duymuyorum
Yüreğim yavaş atıyor bana yetişmen kolaylaşır
Dermansızlığım anlatamayışlar da
Burukluğum sevgimi sundukça kaçışlarından
Birde artık ben oluşlardaki senleri kaldırışlarımdan...
10.09.2012 08:52:51
Zennehar YılmazKayıt Tarihi : 13.9.2012 23:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!