Siliverir ve Sen Silinirsin

Siliverir ve Sen Silinirsin!

Dostlara ithaf ederim, herkes payına düşeni alsın isterim.(MuMeD)

Bir çift göz karar verir nefretle,
Bazen de sevgiyle,
Tebeşiri bırakır, silgiyi alır
Siliverir seni.
Dil susar, adeta lâl olur,
Dilsizler sahne alır,
Yaşadıklarına inanmazsın,
Her şey konuşur,
Hayvanat, cemadat, nebatat,
Sadece “O” insan susar,
İsmini bilmediğin bir yaratık olur.
İşte ondan korkulur,
Sevgi yok olur, Saygı yok olur
Bambaşka bir varlık olur,
Heykel kesilir,
Tunç kesilir,
Tunç bile utanır kendinden,
Fakat şükreder haline,
İnsan olmadığı için içine,

Bir çift gözle bakarsın gözlerinin içine
Sevgiyle umut ile yarınları gözlersin
Hep bir sevinçle
Nefret nefret üstüne,
Gelir hışım ile
Dünyan yıkılıverir,
Silinmişsindir bile bile.
İşte sevgi ağacı söküldü,
Gönül yârin'den,
Yerine dikilen bir timsah var,
Tarihi kadimden,
Koca bir sevda yok edildi,
Sevgi ormanı kesildi,
Baltası sevgi ağcından,
Sapı kendi varlığından,
Gök kubbemiz dir dünya,
Üstündekiler altındakiler
Karıştı gitti pislikgiller,
Ne manam kaldı,
Ne maddem,
Bir secdem vardı,
Sücudum da bulandı,
Örtüneyim evet örtüneyim,
Hangi günahımdan,
Hangi sevabıma koşayım.
Beni örtecek senden başka,
Bir örtü var mı ey âlemlerin Rabbi,

Kimseye yârimi anlatamam,
Ben bu halimden anlamam
Sözlükler şimdi bana isim verin,
Yaşadığım her halden bir isim verin,
Ne beynim yerinde,
Ne Gönlüm dilinde,
İsyan etmiyorum,
Alıp verdiğim nefesten,
İsmin ile gömüldün tarihe,
Bu boşlukta olmak değil,
Sevgi semasına uruç etme hali,
Uydum emrine geldim mihrabına,
Kurban olurum çıkayım minberine,
Kürsüden şakıyayım artık
Rabbişrahli sadri ve yessirli emri.
Vahlul ukdeten min lisani yefkahu kavli
Fese tezkurûne mâ ekûlu lekum,
ve ufevvidu emrî ilâllâh,
innallâhe basîrun bil ibâd.

İkitelli/ İstanbul
27.10.2013