12.05.2003 Trabzon
Belki bir gün, karanlıkta yürürken çıkarsın önüme,
Donuk, soluk, bön, aptal surat ifadeni belli ederek,
Yine canıma okumaya çalışırsın var gücünle.
Bu sefer olmaz, izin vermem kati suretle,
Beni üzmeni, aldatmanı, kırmanı, düşündürmeni kasvetle.
Silip atışımın da artıklarından bu,
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta