bir bekleme odasındayım
hiçbir şeyi beklemiyorum..
zaman, kendiliğinden geçiyor
ben, hep aynı yerde hayatı izliyorum..
bazen, birileri gelmişti
seslerine ve kokularına alıştığım..
sonra, çekip gittiler
ve ben yine yalnız kaldım
artık bekleme odasındayım
bir adım atsam, on adım düşmekten korkar oldum
kaçacak yer yok
sığınacak kapılar kapalı
odada yalnızım ve hiçbir şeyi beklemiyorum..
24.05.2006
Serdar ÇelebiKayıt Tarihi : 25.5.2006 23:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!