Neydi bizi yabancı yapan dünlerimize.
Neresinden tutunamadık.
Neresinden teğet geçtik hayatın.
Hep eksik, hep yanlış sevilmiştik oysa.
Karanlık gecelerde bir başına,
Yol ortasında olmayı cesaret sanmıştık.
Hep arka pencerelerimiz açılmıştı sokaklara.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta