Siliniyorum Şiiri - Alpay Keskin

Çok ağır soluduğum hava,
Damarlarımı çekiştiriyor.
Her şey bir arada,
Fakat neşe yok huzurumda.

Siliniyorum.
Gözyaşlarım ile kirleniyor temiz çarşafım.
Yaşamı unutmamamı söylüyor adeta.
Perdenin altından giren soğuk hava.

Tutmadım sözümü güneş doğarken,
Yatağımı yalnız bırakmak istedim,
Beni kilitlemişken.
Yenildim her saat,
Ona koşarken.
Silinmedi acılarım
Ben hayattan koparken.