Silinen Süpürülen Hatıralar

Yeni taşındı sadece adını bildiği o şehire
Vardı sabah sabah söylenilen o yere
Uçuşuyordu bulut bulut toz talaz yapraklar
Hele hele yaprak sayısınca sessiz hatıralar...

Yerde çamurlaşan yağmurlar yaşlar
Hem de gözyaşıyla birebir yarışan damlalar
Anlıyordu bunu duraksamadan hemen o anlar
Çoğu çiftli resim nerelerden meçhul hatıralar...

Başladı toplamaya rengini unutan o yaprakları
Yapraklar sayısınca parçalanmış toplanmaz anıları
Ne kadar duygusal olsada acımadan süpürdü
Nede olsa şehire yeni gelen mesleğini seven bir çöpçüydü...